Υγρασία στο ταβάνι.

Στην τηλεόραση διαφημίσεις.

Ένα φτηνό κάδρο στον τοίχο.

Το ρολόι του Νταλί να λιώνει.

Κι αυτός να την περιμένει.

Τα παράθυρα ακόμα να ξεχάσουν τα χνώτα της.

Η σελίδα δε λέει να γυρίσει.

Οι αισθήσεις βουλιάζουνε.

Οι παραισθήσεις δεν περνάνε.

Κι εκείνος να τη συλλαβίζει.

Όλα ανελέητα μπροστά στα μάτια του.

Ανησυχία ως τα νύχια.

Υπόλογος πια στην έμπνευση.

Συνένοχος στην αυτοκτονία.

Κι ακόμα να τη νομίζει.

Το παραμύθι ψάχνει τέλος.

Το τέλος μόνο αήττητο.

Πίσω του η τίγρης.

Μπροστά του μια ζωή.

Κι εκείνος να μη νοιάζεται.