φωτογραφία – Ρούλα Παπαζήση

Είναι στιγμές

που τη μοναξιά τους ζηλεύω

κι ας ξέρω καλά πως αυτή την ώρα

οι ίδιες μόνες δεν αισθάνονται

ανάμεσα σε τόσα σκεύη και ποτήρια.

Άλλοτε με φροντίδα μπόλικη

 κι άλλοτε με μανία αρκετή

λίπη και λεκέδες

προσπαθούν να βγάλουν

μαζί μ’ εκείνα

τα οικιακά

που γράφει η ταυτότητα.

Κι αν από φόβο μη συνηθίσω

την πλάτη τους να βλέπω,

έμαθα από μικρός

το πιάτο μου με ψωμί

καλά να σκουπίζω

κι όσο μπορώ

κουζίνες με παράθυρο

στο φωταγωγό

να αποφεύγω.