Δράμι δράμι

οι στίχοι στάζουν

σαν πολύτιμο βούτυρο

πάνω στο ψωμί της μοναξιάς

*

Φτωχά μπιζού

από μαντέμι

στολίζουν την όμορφη

Πλούσια μπιζού

μπριγιαντένια

στολίζουν τη γερασμένη

*

Είπα στον εαυτό μου:

θα γράφεις ένα μικρό πεζό τη βδομάδα

θα γράφεις ένα μικρό ποίημα το δεκαήμερο

θα διαβάζεις ένα βιβλίο το δεκαπενθήμερο

του βάζω σκληρά καθήκοντα

και τον κουράζω

*

Γίνεται μπαρμπέρης

χωρίς ψαλίδια

ποιητής

χωρίς βιβλία

ζωγράφος

χωρίς πινέλα

*

5-7-5

«Στον ποι-η-τή Χ!

χα-ρί-ζω τους στί-χους μου

με φι-λί-α Ψ?»

γράφει ένας νέος ποιητής

που βγάζει πάλι συλλογή

με έξοδά του

σα χάι-κάι λιγοσύλλαβη

σεμνή και περήφανη

η αφιέρωση

κι όχι δουλικότητα

στην υπεροψία

*

Θέλησα να παρκάρω

στη γωνιά σου

Όμως φοβήθηκα

το παρκόμετρο

*

Μια χαρά την περνά η θάλασσα

διαλύονται οι κολυμβητές

μέσα στα σπλάχνα της

Επιλογή ποιημάτων του Κώστα Ριτσώνη (1949-2015)
από τη συλλογή Η βραχνή φωνή (2003, εκδ. Ποιήματα των φίλων)

ντέμη – τοπίο (χαρακτικό σε ξύλο)

Η γη θέλει περισσή φροντίδα για ν’ αποδώσει:

πρώτα ξεχορτάριασμα

καλό καθάρισμα απ’ τ’ άγρια κι από βάτα

ύστερα όργωμα αργό, κουραστικό

μέχρι έτοιμη να ‘ναι για σπορά και λίπασμα.

Μόλις οι πρώτοι βλαστοί φανούν

σειρά έχει το πότισμα, πλούσιο και συνεχές.

Αν όλα κατ’ ευχήν πάνε

καρποί πολλοί θα μεγαλώσουν

θα χαρεί ο γεωργός πολύ

πριν με περηφάνια μπόλικη τη συγκομιδή αρχίσει.

Χωράφι είναι το μυαλό:

την ίδια -κι ακόμα περισσότερη- περιποίηση ζητά

μόνο που ευτυχώς αυτό

στους νόμους της αγοράς δεν υπακούει.

ντέμη – το μυαλό είναι μόνο του (σχέδιο με πενάκι)

στίχοι σε συνομιλία με σκίτσα της ντέμης·
περιέχονται στην κυκλοφορία #00 των άτυπων εκδόσεων μοτοκούζι